ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει μια τακτική που λέει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση και αυτή φαίνεται ότι ακολουθεί πάντοτε ο αρμόδιος Υφυπουργός στις Επιτροπές, όταν κάνουμε κριτική και απολογισμό για την πορεία του Προϋπολογισμού.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα ήρθε και εξαπέλυσε επίθεση σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας λες και αυτή κυβερνάει τον τόπο τους τελευταίους 18 μήνες και είναι υπεύθυνη για την πορεία των εσόδων και των δαπανών το πρώτο δίμηνο του 2011 για το οποίο θα γίνει λόγος.
Λόγω των ημερών και επειδή θέλω να είμαι χρήσιμος στη συζήτηση, δεν θα παρασυρθώ σε μια τεχνητή όξυνση της σημερινής κατάστασης. Απλά θα πω ότι όπως ο Χριστιανισμός σε όλο τον κόσμο βιώνει τις μέρες αυτές τα Άγια Πάθη και θα περιμένει την Ανάστασή τους, έτσι, δυστυχώς, και οι Έλληνες πολίτες, που βιώνουν ένα καθημερινό τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό δράμα, περιμένουν με αγωνία την Ανάσταση, την οποία, όμως, δεν βλέπουν να έρχεται. Αυτό γιατί τα στοιχεία και οι αριθμοί που έρχονται και πραγματικά δίνονται με μεγαλύτερη διαφάνεια, λένε την αλήθεια. Λένε, δηλαδή, ότι το πρώτο δίμηνο του 2011, ενώ ο στόχος του Προϋπολογισμού ήταν να εισπραχθούν 8 δις 810 εκατομμύρια, δυστυχώς, εισπράχθηκαν μόλις 7 δις 950 εκατ., δηλαδή, είχαμε μια υστέρηση κατά 860 εκατ. ευρώ.
Βέβαια, εάν το συγκρίνουμε με το πρώτο δίμηνο του 2010 και εκεί πάλι ήμασταν κάτω. Το πρώτο δίμηνο του 2010 είχαμε 8 δις 745 εκατ., ενώ όπως είπα τώρα στο πρώτο δίμηνο είμαστε στα 7 δις 950 εκατ.. Σε σχέση, δηλαδή, με τα στοιχεία του 2010 έχουμε και εκεί μια υστέρηση της τάξης του 9,1%.
Επίσης, τα τακτικά έσοδα του Προϋπολογισμού μειώθηκαν κατά 10,6%, δηλαδή, κατά 979 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα από τους άμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 10,8%, δηλαδή, κατά 344 εκατ. ευρώ και τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 12,1%.
Αν αυτά τα στοιχεία που μας έχουν δώσει οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου δεν συνιστούν εκτροχιασμό των εσόδων, τότε τι συνιστά εκτροχιασμό; Όταν στο πρώτο δίμηνο έχεις περίπου 1 δις υστέρηση των εσόδων, είναι προφανές ότι μιλάμε για έναν πολύ - πολύ μεγάλο εκτροχιασμό.
Σε σχέση με τις δαπάνες θα πρέπει να δούμε ότι και αυτές έχουν ξεφύγει από τον στόχο. Απλά χρησιμοποιώντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το οποίο περικόπτεται δραστικά, δηλαδή, ενώ το Πρόγραμμα αυτό έλεγε ότι το πρώτο δίμηνο έπρεπε να δαπανηθούν 850 εκατ. για ανάπτυξη, για έργα, δυστυχώς, δαπανήθηκαν μόνο 255 εκατ. Έχουμε, δηλαδή, μια τεράστια υστέρηση των δαπανών, έτσι ώστε αθροιστικά να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται το έλλειμμα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, που είναι αμείλικτη, με βάση συγκεκριμένα στοιχεία, με βάση αριθμούς και λέει ότι τα καθαρά έσοδα μειώθηκαν κατά 9,1% το πρώτο δίμηνο του 2011 έναντι ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 8,5%. Έχουμε, δηλαδή, μια υστέρηση 860 εκατ. ευρώ το πρώτο δίμηνο ή περίπου 1,5 δις έναντι του ετήσιου στόχου.
Επίσης, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διευρύνεται δραματικά και παρουσιάζεται αυξημένο κατά 8,5% το πρώτο δίμηνο του 2011 έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 3,9% . Εάν υπολογίσουμε, μάλιστα, το έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού, εκτός, δηλαδή, του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, το έλλειμμα αυτό είναι αυξημένο κατά 383%το πρώτο δίμηνο του έτους.
Όλα αυτά δημιουργούν μια τεράστια μαύρη τρύπα, που η ΤΡΟΙΚΑ εκτιμά στο 0,75% του Α.Ε.Π. για το 2011 ή περίπου στο 1,8 δις.
Όπως είπα και πριν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είδαμε ότι στην κυριολεξία βουλιάζει. Οι δαπάνες του Προγράμματος αυτού εμφανίζονται μειωμένες κατά 68% έναντι ετήσιου στόχου για οριακή αύξηση κατά 0,6%.
Η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί το τέχνασμα με τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, έτσι ώστε στο δίμηνο να εμφανίζει ένα σχετικά λογικό και ελεγχόμενο έλλειμμα ενώ το κράτος διαπιστώνεται, είναι γνωστό και μάλιστα επικαλούμαι και την ρήση του πρώην πετυχημένου Υπουργού κ. Παπαδόπουλου «το κράτος στην κυριολεξία έχει γίνει οπαδός του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», δεν επιστρέφει τους φόρους που πρέπει να επιστρέψει, δεν πληρώνει του οφειλέτες του που πρέπει να πληρώσει έτσι ώστε να εμφανίζει με λογιστικό τρόπο το έλλειμμα ως ελεγχόμενο.
Δυστυχώς, η κατάσταση θεωρούμε ότι είναι ανεξέλεγκτη και φαίνεται ότι η κυβέρνηση ίσως είναι η μοναδική στη χώρα που δεν καταλαβαίνει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι αδιέξοδη και δεν οδηγεί πουθενά. Εάν μάλιστα συνδυάσουμε την ανάγκη για λήψη νέων μέτρων με το έλλειμμα που παρατηρήθηκε το 2010, που ανεπίσημα φαίνεται ότι τελικά δεν θα είναι 9,4% που το υπολόγιζε η Κυβέρνηση, αλλά θα ξεπερνάει το 10% και εκτιμάται ότι θα είναι γύρω στο 10,6%, κάτι που σημαίνει ότι θα έχουμε και από εκεί ένα άνοιγμα της τάξης των 2,5 δις ευρώ, καταλαβαίνετε ότι γεννάται μια πρόσθετη ανάγκη για λήψη νέων μέτρων ύψους 4,2 δις ευρώ.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και θα πρέπει η Κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθεί είναι μια αδιέξοδη πολιτική. Απαντώντας στο ρητορικό ερώτημα που έθεσε ο αρμόδιος Υπουργός κ. Σαχινίδης, ότι εάν πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να μειώσουμε το έλλειμμα χωρίς να μειώσουμε τις δαπάνες, προφανώς και δεν ισχύει.
Δεν φθάνει μόνο να μειώσουμε τις δαπάνες. Προκειμένου να πετύχουμε τη μείωση του ελλείμματος θα πρέπει να κάνουμε μια σειρά διαφορετικών πραγμάτων. Προφανώς θα πρέπει να μειώσουμε τις σπατάλες του ελληνικού κράτους, αλλά παράλληλα θα πρέπει να κοιτάξουμε και τον τομέα της ανάπτυξης όπου υπάρχει μια τεράστια υστέρηση και δεν γίνεται τίποτα, καθώς και άλλους τομείς όπως τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, τη χρησιμοποίηση της μεθόδου των ΣΔΙΤ για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αδιέξοδα που οδηγούν σε ανάγκη για πρόσθετα μέτρα, ακόμα και για τη φετινή χρονιά. Νέα μέτρα εξαιτίας της απόκλισης στους δημοσιονομικούς στόχους, τόσο του 2010, όσο και του 2011 που μόλις ξεκίνησε. Δυστυχώς, πρόκειται για μια πολιτική η οποία δημιουργεί και καλεί συνεχώς τον ελληνικό λαό να υφίσταται θυσίες, χωρίς, όμως, να υπάρχει ορατή ελπίδα, μέλλον και πρόταση ανάπτυξης για τη χώρα.
Ευχαριστώ.
